Ulotka. Pytania (8) Zamienniki. Statystyki Czy mogę łączyć lek Vicebrol forte 10 mg z ApoBetina ? Cena leku Verhist 24 mg to około 16,99 zł - 43,67 zł
Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść Konsultacja merytoryczna: Lek. Aleksandra Witkowska ten tekst przeczytasz w 9 minut Apo-Napro to preparat o działaniu ogólnym, zawierający w składzie niesteroidowy lek przeciwzapalny - naproksen. Lek przepisywany jest przez lekarza i stosuje się go głównie w medycynie rodzinnej, ortopedii i reumatologii. Wykorzystuje się go w celu zmniejszenia stanu zapalnego oraz zniwelowania bólu w stawach i mięśniach. Jaki jest skład i działanie leku Apo-Napro? Jakie są wskazania i przeciwwskazania do jego stosowania i jakie działania niepożądane może powodować? Jaki ma wpływ na przebieg ciąży oraz czy może być stosowany w okresie laktacji? Jak zażywać lek Apo-Napro i z jakimi lekami go nie łączyć? iStock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Apo-Napro - charakterystyka Apo-Napro - skład i sposób działania Apo-Napro - wskazania do stosowania Apo-Napro - przeciwwskazania do stosowania Apo-Napro - możliwe działania niepożądane Apo-Napro - dawkowanie i sposób podawania Apo-Napro - przedawkowanie lub pominięcie dawki Apo-Napro - interakcje z innymi produktami leczniczymi Interakcja Apo-Napro z alkoholem Stosowanie Apo-Napro w ciąży i okresie laktacji Apo-Napro - charakterystyka Apo-Napro jest lekiem należącym do grupy leków zwanych NLPZ tj. niesteroidowe leki przeciwzapalne. W międzynarodowym użyciu znany jest pod nazwą Naproxenum. Lek ten charakteryzuje się działaniem przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Apo-Napro przepisywany jest na receptę ściśle określonej osobie i nie można go przekazywać innym pacjentom, ponieważ może zaszkodzić innej osobie, pomimo że objawy choroby są takie same. Preparat ten występuje w postaci tabletek pakowanych po 30 lub 90 sztuk, w dawkach 250 lub 500 mg. Lek Apo-Napro w niektórych przypadkach podlega częściowej refundacji. Skorzystać z niej mogą pacjenci wymagający leczenia w związku z terapią reumatoidalnego zapalenia stawów, choroby zwyrodnieniowej, w zesztywniającym zapaleniu kręgosłupa, dnie moczanowej, zaburzeniami mięśniowo-szkieletowymi, a także w młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniu stawów. Po refundacji cena leku waha się w granicach od 6 do 13 zł, w zależności od opakowania oraz wybranej apteki. Preparat ten należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Apo Napro powinno być zamknięte w oryginalnym opakowaniu i przechowywane w temperaturze poniżej 25°C, w celu ochrony przed wilgocią. Producentem Apo-Napro jest firma z branży farmaceutycznej Aurovitas Pharma Polska Sp. z Powstała ona, jako trzecia firma Aurovitas w Europie i wraz z siostrzanymi spółkami z Hiszpanii oraz Portugalii wchodzi w skład Grupy Aurobindo Pharma z centralą europejską w Londynie. Koncern jest jedną z głównych firm działających w obszarze rozwoju, produkcji i wprowadzaniu do obrotu leków generycznych i substancji aktywnych dla przemysłu farmaceutycznego. Co nalezy wiedzieć o lekach przeciwzapalnych? Sprawdź: Leki przeciwzapalne - rodzaje, działanie, wskazania i skutki uboczne Apo-Napro - skład i sposób działania Substancją czynną leku Apo-Napro, z którą związany jest mechanizm działania preparatu jest naproksen. Dzięki niej preparat ma właściwości przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwreumatyczne. Naproksen jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ) z grupy pochodnych kwasu propionowego (pochodna naftalenowa). Mechanizm działania tej substancji polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenaz (zarówno COX-1, jak i COX-2). Enzymy te biorą udział w reakcjach prowadzących do powstania prostaglandyn z lipidów błon komórkowych. Naproksen zmniejsza objawy odpowiedzi zapalnej (obrzęk, podwyższona temperatura ciała, ból, sztywność stawów). Ponadto lek Apo-Napro wykazuje działanie hamujące agregację płytek krwi. Jedna tabletka leku Apo-Napro zawiera 250 mg lub 500 mg naproksenu oraz dodatkowo substancje pomocnicze, takie jak: metyloceluloza, kroskarmeloza sodowa, stearynian magnezu oraz krzemionka koloidalna bezwodna. Dużą zaletą leku Apo-Napro jest prawie całkowite wchłanianie z przewodu pokarmowego. Dzięki temu maksymalne stężenie we krwi uzyskiwane jest przeciętnie w ciągu 2- 4 godzin po podaniu, w znacznym stopniu wiąże się z białkami osocza. Do jam stawowych naproksen przenika powoli (stacjonarne stężenie naproksenu w płynie maziowym uzyskiwane jest po ok. 7 dniach stosowania preparatu). Wydalany jest głównie z moczem w postaci produktów sprzęgania naproksenu. Jakich leków nie powinno się stosować przy bólu przewlekłym? Sprawdź: Ból przewlekły - jakich leków nie stosować? Paracetamol, ibuprofen i aspiryna nie nadają się do leczenia przewlekłego bólu Apo-Napro - wskazania do stosowania Apo-Napro jest preparatem o działaniu ogólnym zawierającym niesteroidowy lek przeciwzapalny. Produkt ten wskazany jest do stosowania w przypadkach: terapii reumatoidalnego zapalenia stawów oraz innych chorób reumatoidalnych, w szczególności w chorobie zwyrodnieniowej stawów, zesztywniającym zapaleniu kręgosłupa czy w młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniu stawów; w objawowym leczeniu gorączki o różnym podłożu; w leczeniu ostrych zaburzeń mięśniowo-szkieletowych i ostrej dnie moczanowej; Lek Apo-Napro wykorzystywany jest także w zwalczaniu różnego rodzaju bólu bólu głowy, zębów, pleców, mięśni i stawów czy bóli miesiączkowych. Co należy wiedzieć o lekach przeciwbólowych? Sprawdź: Wszystko, co musisz wiedzieć o lekach przeciwbólowych. Sprawdzam! Apo-Napro - przeciwwskazania do stosowania Preparat Apo-Napro, pomimo że istnieją wskazania do jego stosowania, nie zawsze może być zastosowany u każdego pacjenta. Głównym przeciwwskazaniem do stosowania tego leku jest wykazywanie nadwrażliwości tj. uczulenie na substancję czynną naproksen, naproksen sodowy lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Wśród przeciwwskazań do stosowania leku Apo-Napro wlicza się również niektóre choroby oraz okoliczności, które mogą wymagać całkowitego zrezygnowania z tego leku lub zmiany dawkowania preparatu. Zastosowanie leku Apo-Napro może wymagać przeprowadzenia określonych badań kontrolnych oraz przeprowadzenia dokładnego wywiadu lekarskiego. Naproksen może wchodzić w krzyżowe reakcje alergiczne i w związku z tym, leku nie powinno stosować się u pacjentów chorujących na astmę, u których wystąpił obrzęk naczynioruchowy, zapalenie błony śluzowej nosa czy pokrzywka. Ponadto reakcje alergiczne mogą występować po podaniu leku zawierającego kwas acetylosalicylowy, bądź jakiegokolwiek innego leku z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Wśród pozostałych przeciwwskazań do stosowania leku Apo-Napro wymienia się: czynną bądź nawracającą chorobę wrzodową żołądka; występujące krwawienie z żołądka lub dwunastnicy; krwawienie z przewodu pokarmowego, które zostało wywołane, jako skutek stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych w przeszłości; tendencję do krwawienia lub leczenie lekami przeciwzakrzepowymi (lekami rozcieńczającymi krew); ciężkie zaburzenia czynności nerek; ciężkie zaburzenia czynności wątroby; ciężką niewydolność serca; III trymestr ciąży. W przypadku, gdy opisane powyżej sytuacje dotyczą pacjenta, należy odstawić lek i skontaktować się z lekarzem, który indywidualnie oceni ryzyko stosowania leku Apo-Napro u danego pacjenta. Co warto wiedzieć o nadwrażliwości na leki? Sprawdź: Leki też uczulają Apo-Napro - możliwe działania niepożądane Stosowanie leku Apo-Napro może powodować działania niepożądane, które jednak nie muszą występować u każdej osoby stosującej ten lek. Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu, istotne jest zgłaszanie podejrzanych objawów niepożądanych, co umożliwia monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Działania niepożądane mają przeważnie charakter łagodny i przemijający, a oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych. Działania niepożądane mogą pojawiać się podczas przyjmowania, ale także do kilku tygodni po odstawieniu leku. Stosowanie leku Apo-Napro powinno zostać zaprzestane w przypadku wystąpienia poniższych możliwych działań niepożądanych: wymioty z krwią lub ciemne, fusowate wymioty; przemijające czarne, smoliste stolce lub krew w kale; owrzodzenie żołądka; ciężka biegunka; ból w podbrzuszu; owrzodzenie jamy ustnej; nasilenie wrzodziejącego zapalenia okrężnicy lub choroby Leśniowskiego i Crohna; wysypka; objawy nadwrażliwości: trudności w oddychaniu, sapanie, ucisk w klatce piersiowej, obrzęk powiek, twarzy, ust, gardła lub języka, wysypka lub świąd. Stosowanie Apo-Napro może skutkować również wystąpieniem: wysokiego ciśnienie tętniczego krwi; zwiększeniem ryzyka zawału serca lub udaru; astmy, zapalenia płuc, obrzęku płuc; nudności, wymiotów, dyskomfortu brzusznego, wzdęć, zaparć, zapalenia trzustki; wysypki skórnej, świądu, zaczerwienienia, siniaków, obrzęku szyi i twarzy, obrzęku dłoni i stóp; nadmiernego pocenia się; pęcherzy na dłoniach lub stopach (zespół Stevensa- Johnsona), bolesnych podczas ucisku siniaków, wysiękami ropnymi, łuszczenia się skóry; nadwrażliwości na światło; zaburzeń czynności wątroby, zapalenia wątroby, żółtaczki; zaburzeń czynności nerek, w tym obecności krwi w moczu, zapalenia nerek; trudności z zajściem w ciążę; wzmożonego pragnienia; gorączki; obrzęku, osłabienia lub bólu mięśni; reakcji alergicznych; wypadania włosów; zmniejszenia liczby płytek lub krwinek białych, zmniejszenia stężenia hemoglobiny, zwiększenia stężenia potasu we krwi; zapalenia naczyń krwionośnych; uczucia zmęczenia lub ogólnie złego samopoczucia; napadów drgawek; bólu głowy, zawrotów głowy i uczucia pustki w głowie; zaburzeń snu, koszmarów sennych; problemów z koncentracją i pamięcią; mrowienia; dezorientacji; niezakaźnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych; uczucia depresji; zaburzeń widzenia, omamów; zaburzeń równowagi i słuchu, dzwonienia w uszach. W przypadku zaobserwowania powyższych lub innych dolegliwości w trakcie, lub po zakończeniu kuracji lekiem Apo-Napro należy niezwłocznie poinformować lekarza lub farmaceutę. Dzięki temu możliwe jest nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka produktu leczniczego. Wystąpienie skutków ubocznych po zastosowaniu leku Apo-Napro można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02- 222 Warszawa. Apo-Napro - dawkowanie i sposób podawania Lek Apo Napro należy stosować zgodnie z instrukcją dołączoną do opakowania oraz zaleceniami lekarza. Lek należy przyjmować w czasie lub po jedzeniu, popijając szklanką wody. Dawkę, częstotliwość stosowania, a także czas trwania terapii leku Apo-Napro ustala lekarz na podstawie indywidualnych czynników dla każdego pacjenta, a także na podstawie przyczyny rozpoczęcia leczenia. Natomiast producent leku zaznacza, że Apo-Napro powinno się stosować w najmniejszych skutecznych dawkach, a także przez możliwie jak najkrótszy okres. Lekarz powinien zalecić najwłaściwszą postać farmaceutyczną i moc, w zależności od wieku i masy ciała. Zalecana dawka dobowa leku Apo-Napro w przypadku osób dorosłych i młodzieży powyżej 16. roku życia to: choroby reumatyczne: 500- 1000 mg w dwóch dawkach podzielonych, co 12 godzin, dawka może zostać zmieniona przez lekarza w przypadku wystąpienia silnego bólu w nocy lub sztywności porannej i najczęściej stosowana jest tzw. dawka nasycająca o wysokości 750 mg, która dedykowana jest osobom, które przyjmowały już leki przeciwreumatyczne w dużej dawce; zaburzenia mięśniowo- szkieletowe oraz bolesne miesiączki: początkowa dawka wynosi 500 mg, a następnie 1 tabletka 250 mg, co 6- 8 godzin w zależności od potrzeby; gorączka różnego pochodzenia: 250 mg, co 8 godzin w zależności od potrzeb przez okres nie dłuższy niż 3- 5 dni; ostra dna moczanowa: początkowa dawka wynosi 750 mg (trzy tabletki po 250 mg), a następnie 250 mg, co 8 godzin aż do ustąpienia napadu. Stosowanie leku Apo Napro jest ograniczone w przypadku dzieci. Preparat dopuszczony jest wyłącznie w terapii dzieci, które ukończyły 5. rok życia w przypadku chorowania na reumatoidalne młodzieńcze zapalenie stawów. W takim przypadku dopuszczalna dawka wynosi 10 mg/kg masy ciała na dobę, w dwóch dawkach podzielonych. Również pacjenci w podeszłym wieku powinni mieć dobieraną indywidualnie dawkę leku, gdyż są narażeni na zwiększone ryzyko ciężkich działań niepożądanych mogących wystąpić w związku ze stosowaniem leków z grupy (NLPZ). Pacjentów z tej grupy należy okresowo monitorować w kierunku wystąpienia krwawień z przewodu pokarmowego podczas leczenia lekiem Apo-Napro. Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza i nie przekraczać zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić zdrowiu i życiu. Czym jest ból i co należy o nim wiedzieć? Sprawdź: Ból - co musisz o nim wiedzieć? Sprawdzam! Apo-Napro - przedawkowanie lub pominięcie dawki Preparat Apo-Napro powinien być zawsze stosowany zgodnie z zaleceniem lekarza. W przypadku przypadkowego zażycia zbyt dużej ilości leku należy niezwłocznie powiadomić lekarza i zgłosić się do najbliższego szpitala. Najlepiej zabrać ze sobą opakowanie leku bądź ulotkę, co ułatwi podjęcie konkretnych działań. Wśród najczęściej wskazywanych objawów, które mogą świadczyć o tym, że pacjent przyjął zbyt dużą dawkę leku, wymienić można takie dolegliwości jak: ból głowy, senność, zgaga, niestrawność, nudności, wymioty, bóle żołądka, biegunka, uczucie dezorientacji, krwawienie z układu pokarmowego, drgawki, zakwaszenie krwi. W przypadku znacznego przedawkowania możliwe jest wystąpienie ostrej niewydolności nerek i uszkodzenia wątroby. Natomiast, jeśli zdarzy się, że dawka leku Apo-Napro zostanie pominięta, należy jak najszybciej przyjąć lek, a następnie kontynuować leczenie zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia pominiętej. Czas trwania kuracji zlecony przez lekarza powinien być przez pacjenta sztywno przestrzegany. Odstawienie leku bez porozumienia z lekarzem może być niebezpieczne. Jak prawidłowo przyjmować leki? Sprawdź: Jak skutecznie zażywać leki? Apo-Napro - interakcje z innymi produktami leczniczymi Rozpoczęcie leczenia z zastosowaniem leku Apo-Napro wymaga szczegółowego wywiadu odnośnie do wszystkich przyjmowanych obecnie oraz ostatnio leków również tych, które wydawane są bez recepty. Stosowanie niektórych leków jednocześnie z preparatem Apo-Napro może powodować ciężkie działania niepożądane. Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich przyjmowanych obecnie, lub ostatnio lekach oraz o lekach, które pacjent planuje zacząć stosować. Należy unikać jednoczesnego stosowania naproksenu z innymi NLPZ, w tym z selektywnymi inhibitorami COX-2. Ponadto należy zachować ostrożność w przypadku stosowania Apo-Napro z: lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryną) oraz lekami hamującymi agregację płytek krwi (możliwe nasilenie ich działania; zwiększenie ryzyka krwotoku; chory powinien pozostawać pod ścisłym nadzorem lekarskim); lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (ryzyko wystąpienia hiperkaliemii); lekami moczopędnymi, np. furosemidem (możliwe zmniejszenie skuteczności ich działania); lekami przeciwnadciśnieniowymi, w tym inhibitorami konwertazy angiotensyny lub antagonistami angiotensyny oraz beta-blokerami (możliwe zmniejszenie skuteczności ich działania; zwiększone ryzyko działania uszkadzającego nerki); pochodnymi hydantoiny (stosowana w leczeniu padaczki) lub sulfonamidami (ryzyko nasilenia ich działania); kwasem acetylosalicylowym (kwas acetylosalicylowy osłabia działanie naproksenu); metotreksatem i litem (możliwe zwiększenie stężenia w osoczu zarówno litu, jak i metotreksatu i nasilenie ich działań toksycznych); cyklosporyną i takrolimusem (zwiększone ryzyko działania uszkadzającego nerki), probenecydem - stosowanym w leczeniu ostrej dny moczanowej (nasilenie i wydłużenie czasu działania naproksenu); zydowudyną (wydłużenie czasu krwawienia); glikozydami nasercowymi np. digoksyną (ryzyko zwiększenia niewydolności serca i zwiększenia stężenie glikozydów nasercowych we krwi); kortykosteroidami lub inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (zwiększone ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego); antybiotykami chinolonowymi (zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek); pochodnymi sulfonylomocznika. Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę, jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane. Mając tę wiedzę, lekarz może indywidualnie ocenić ryzyko stosowania leku Apo-Napro z innymi produktami leczniczymi u pacjenta. Jakich leków nigdy nie należy ze sobą łączyć? Sprawdź: Niebezpieczne interakcje Interakcja Apo-Napro z alkoholem Łączenie alkoholu z jakimkolwiek produktem leczniczym nie jest wskazane i może zagrażać naszemu zdrowiu lub życiu. W przypadku Apo-Napro zaobserwowano nasilenie objawów niepożądanych przy połączeniu tego leku z alkoholem etylowym. Mechanizm działania związany jest z istotnym zwielokrotnieniem ryzyka wystąpienia dysfunkcji nerek, a także zwiększeniem częstotliwości występowania krwawień wewnątrz układu pokarmowego. Ponadto w badaniach klinicznych zaobserwowano, że zdarzały się sytuacje gdzie nadużywanie alkoholu przez pacjentów przyjmujących niesteroidowe leki przeciwzapalne, doprowadziło do wystąpienia ostrej niewydolności nerek. Spożywanie napojów alkoholowych w trakcie kuracji lekiem Apo-Napro zwiększa się ryzyko wystąpienia dolegliwości oraz działań niepożądanych ze strony układu trawiennego. Połączenie leku z alkoholem etylowym wywołać może zwiększenie ryzyka krwawienia. W związku z tym w trakcie trwania kuracji lekiem Apo-Napro należy bezwzględnie zrezygnować ze spożywania alkoholu, aby zminimalizować zagrożenie związane z wystąpieniem skutków ubocznych. Jakich leków nigdy nie wolno łączyć z alkoholem? Sprawdź: Osiem leków, których lepiej nie łączyć z alkoholem Stosowanie Apo-Napro w ciąży i okresie laktacji W okresie ciąży lub karmienia piersią stosowanie jakiegokolwiek leku wymaga wcześniejszej konsultacji w celu wyjaśnienia wszystkich potencjalnych zagrożeń i korzyści związanych ze stosowaniem danego leku. W przypadku preparatu Apo-Napro nie zaleca się jego stosowania u kobiet będących w III trymestrze ciąży z powodu ryzyka przedwczesnego zamknięcia u płodu przewodu tętniczego oraz zahamowania czynności skurczowej macicy. Natomiast w I oraz II trymestrze przyjmowanie leku powinno zostać poprzedzone dokładną analizą korzyści i ryzyka dla matki, oraz rozwijającego się wewnątrz macicy płodu. Ponadto lek Apo-Napro może wpływać na zwiększenie ryzyka wystąpienia krwawienia zarówno u matki, jak i u dziecka oraz opóźniać i wydłużać akcję porodową, dlatego nie może być stosowany w trakcie porodu. Z dostępnych danych wynika, że leki z grupy NLPZ mogą przenikać do mleka matki w bardzo niewielkim stężeniu. U kobiet stosujących ten lek stwierdzono obecność naproksenu, dlatego nie należy go stosować w okresie laktacji. Co warto wiedzieć o właściwej suplementacji w ciąży? Sprawdź: Świadome wybory. Dieta i suplementacja w ciąży Apo-Napro lek przeciwzapalny ortopedia reumatologia choroby reumatologiczne lek przeciwbólowy Apo-Tamis – lek stosowany przy łagodnym rozroście gruczołu krokowego Apo-Tamis to lek przeznaczony dla mężczyzn. Jest stosowany w przypadku łagodnego rozrostu gruczołu krokowego, powodując rozkurcz mięśni gładkich. Sprawdzamy, czy... Tatiana Naklicka Apo-Doxan - zastosowanie i skutki uboczne Apo-Doxan to lek wykorzystywany w problemach natury kardiologicznej oraz urologicznej. W skład tego preparatu wchodzi doksazosyna, będąca lekiem hamującym... Monika Wasilonek | Onet. Apo Zolpin - skład, działanie, wskazania, przeciwwskazania i zastosowanie Apo Zolpin to lek stosowany przy zaburzeniach snu o ciężkim przebiegu, utrudniających codzienne funkcjonowanie. Bóle stawów a e-wizyta u reumatologa. Kiedy warto zdecydować się na badania? Wśród chorób stawów wyróżniamy ponad 200 schorzeń. Zdiagnozowane zbyt późno, są trudne do wyleczenia. Z tego względu warto wybrać się na badania, których wyniki... Tatiana Naklicka Seractil – lek na stany zapalne i ból Stany zapalne i ból to bardzo częste dolegliwości, nierzadko towarzyszące poważnym schorzeniom. Lek Seractil działa łagodząco w przypadku zapaleń i bólów... Anna Tylec | Onet. Keflex - wskazania, przeciwwskazania, dawkowanie i środki ostrożności Keflex to preparat medyczny, który stosowany jest w przypadkach zaburzeń urologicznych, reumatologicznych, dermatologicznych i schorzeń występujących w obrębie... Monika Wasilonek | Onet. Mefacit - postaci leku i dawkowanie. Ile kosztuje Mefacit? Mefacit to lek przeciwbólowy, wykazujący również działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i łagodzące problemy układu mięśniowo-szkieletowego. Stosowany... Dexaven - skład, działanie, wskazania i przeciwwskazania, ulotka Stany zapalne towarzyszą wielu dolegliwościom. W przypadku poważnych schorzeń koniecznością jest stosowanie odpowiednich preparatów o silnym działaniu. Jednym z... Tomar Betina ( ®dicloridrato de betaistina) com comida pode ajudar a reduzir os problemas de estômago. As doses recomendadas de Betina ( ®dicloridrato de betaistina) para adultos são: Betina® (dicloridrato de betaistina) 16 mg: metade ou um comprimido três vezes por dia. Betina® (dicloridrato de betaistina) 24 mg: um comprimido duas

Jesteś tutaj: ApoBetina, 16 mg, tabl., 60 szt,bl(6x10) Recepta: 11000000005170907672Dane wystawiającego receptę: nazwa poradni lub praktyki lekarskiej, adres, telefon, REGONŚwiadczeniodawcaPacjentDaneimię nazwisko,adresOdział nie podlega recepta nieaktywnaApoBetina 16 mg, tabl., 60 szt,bl(6x10)29,06złDodaj do listy życzeńWskazaniaDziałaniePrzeciwwskazaniaDawkowanieSkładWskazaniaDziałaniePrzeciwwskazaniaDawkowanieSkład Kupujący ApoBetina, 16 mg, tabl., 60 szt,bl(6x10) Kupowali również Voltaren Max, 23,2 mg/g, żel, 50 g 26,88 zł Maglek B6, 51 mg jonów Mg2+ + 5 mg,tabl., 50 szt 15,30 zł Xenna, zioła do zaparz.,0,9-1,1 g, 20 szt 9,77 zł Ibum Forte, 400 mg, 36 szt,bl(3x12) 26,20 zł

ApoBetina . The mechanism of action of betahistine is known partially. Betahistine has a very strong affinity as an antagonist for histamine H3 receptors and a weak affinity as an agonist for histamine H1 receptors. The active ingredient is a specific histamine agonist with virtually no H2-activity. Betahistine has two modes of action.
Strona główna Zamów leki Leki na receptę ApoBetina, 24 mg, tabletki, 60 szt. tabletka Aby odebrać ten lek w aptece musisz okazać ważną w dniu odbioru receptę. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem? Umów się na najbliższy dostępny termin. Cechy produktu Płeć Mężczyzna Kobieta Wiek dla dorosłych Typ produktu Lek na receptę Postać tabletka Problem zawroty Część ciała głowa Układy narządowe układ nerwowy Sposób aplikacji doustne Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi
Witam biorę leki memotropil 1200 i apobetina 24 czy mogę brać przy tych lekach antybiotyk agumentin KOBIETA, 31 LAT ponad rok temu Neurologia Interna Antybiotykoterapia
A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U W Z Betahistyna, Betahistine, Betahistinum, betahistini dihydrochloridum - zastosowanie, działanie, opis Podstawowe informacje o betahistynie Rok wprowadzenia na rynek lata 70 XX wieku Substancje aktywne betahistyna, dichlorowodorek betahistyny Działanie betahistyny wspomaga leczenie zawrotów głowy, wspomaga leczenie szumów usznych, rozszerza naczynia mózgowe (poprawia krążenie mózgowe) Postacie betahistyny roztwór doustny, tabletki, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej (ODT) Układy narządowe układ nerwowy i narządy zmysłów, układ krwionośny (sercowo-naczyniowy) Specjalności medyczne Medycyna rodzinna, Neurologia, Otolaryngologia Rys historyczny betahistyny Leki z betahistyną w Kanadzie pojawiły się pod koniec lat 70, w Szwajcarii w 1971 roku. Wzór sumaryczny betahistyny C8H12N2 Spis treści Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające betahistynę Wskazania do stosowania betahistyny Dawkowanie betahistyny Przeciwskazania do stosowania betahistyny Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania betahistyny Interakcje betahistyny z innymi substancjami czynnymi Interakcje betahistyny z pożywieniem Wpływ betahistyny na prowadzenie pojazdów Wpływ betahistyny na ciążę Wpływ betahistyny na laktację Skutki uboczne Objawy przedawkowania betahistyny Mechanizm działania betahistyny Substancje czynne o tym samym mechanizmie działania Wchłanianie betahistyny Dystrybucja betahistyny Metabolizm betahistyny Wydalanie betahistyny Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające betahistynę Betaserc, tabletki, 8 mg, 100 szt Betaserc, tabletki, 24 mg, 20 szt Betaserc, tabletki, 24 mg, 50 szt Histigen, 24 mg, tabletki, 50 szt Polvertic, 24 mg, tabletki, 60 szt Histigen, 8 mg, tabletki, 100 szt. Histigen, 16 mg, tabletki, 30 szt. Histigen, 8 mg, tabletki, 30 szt. Histigen, 16mg, tabletki, 60 szt. Betanil forte, 24 mg, tabletki, 50 szt Betaserc, 24 mg, tabletki, 60 szt. Polvertic, 16 mg, tabletki, 60 szt Polvertic, 16 mg, tabletki, 30 szt Polvertic, 8 mg, tabletki, 100 szt Polvertic, 24 mg, tabletki, 20 szt Polvertic, 8 mg, tabletki, 30 szt Betaserc, 8 mg, tabletki, 100 szt. (import równoległy, Delfarma) Lavistina, 16 mg, tabletki, 60 szt Lavistina, 8 mg, tabletki, 30 szt Lavistina, 16 mg, tabletki, 30 szt. Lavistina, 8 mg, tabletki, 100 szt Betaserc, 8 mg, tabletki, 30 szt (import równoległy, InPharm) Lavistina, 24 mg, tabletki, 60 szt Betaserc, 24 mg, tabletki, 60 szt. (import równoległy, Delfarma) Histigen, 16 mg, tabletki, 30 szt. (import równoległy, Inpharm) Histigen, 16 mg, tabletki, 60 szt. (import równoległy, InPharm) Histigen, 8 mg, tabletki, 30 szt. (import równoległy, InPharm) Histigen, 8 mg, tabletki, 100 szt, (import równoległy, InPharm) Histigen, tabletki, 24 mg, 60 szt Betaserc, 24 mg, tabletki, 20 szt (import równoległy, InPharm) Betaserc, 24 mg, tabletki, 60 szt (import równoległy, InPharm) Betahistine dihydrochloride Accord, 8 mg, tabletki, 30 szt Betahistine dihydrochloride Accord, 16 mg, tabletki, 30 szt Betaserc ODT, 24 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej, 50 szt Betaserc ODT, 24 mg, tabletki ulegające rozpuszczeniu w jamie ustnej, 20 szt Betanil forte, 24 mg, tabletki, 60 szt. Betaserc, 8 mg, tabletki, 30 szt. (import równoległy, Delfarma) ApoBetina, 24 mg, tabletki, 60 szt. ApoBetina, 8 mg, tabletki, 100 szt. ApoBetina, 16 mg, tabletki, 60 szt. Betahistine dihydrochloride Accord, 8 mg, tabletki, 90 szt. Betaserc, 8 mg, tabletki, 100 szt. (import równoległy, Delfarma) Betaserc, 8 mg, tabletki, 100 szt. (import równoległy, InPharm) Wskazania do stosowania betahistyny Betahistyna - pochodna histaminy - to substancja stosowana w zawrotach głowy różnego pochodzenia, a także w chorobie Ménière'a (obejmuje zawroty głowy z wymiotami / nudnościami, szumy uszne, utratę słuchu postępującą). Jest stosowana w zaburzeniach równowagi, szumach usznych, zawrotach głowy pochodzenia przedsionkowego. Dawkowanie betahistyny Betahistyna jest stosowana doustnie. Dawka stosowana w leczeniu zależna od jednostki chorobowej ( choroba Ménière'a, zawroty głowy, szumy uszne), jest ustalana indywidualnie zależnie od reakcji na betahistynę. Efekt terapeutyczny może być widoczny po kilku tygodniach, niekiedy również po kilku miesiącach. Dawki początkowe są zwykle mniejsze, dawka dobowa rozdzielona jest zwykle na 2-3 dawki. Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: od 24 do 48 mg (w dawkach podzielonych). Przeciwskazania do stosowania betahistyny Betahistyna nie powinna być stosowana w przypadku nadwrażliwości na tę substancję, a także w guzie chromochłonnym nadnerczy (wiąże się to z mechanizmem działania betahistyny i potencjalnym uwolnieniem amin katecholowych z guza, czego efektem może być zagrażające zdrowiu i życiu ciśnienie tętnicze). Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania betahistyny Należy zachować ostrożność stosując betahistynę u osób z astmą oskrzelową, wrzodem trawiennym, owrzodzeniem trawiennym, chorobą wrzodową (istnieje ryzyko zaburzeń dyspeptycznych), wysypką (może dojść do zaostrzenia się objawów), obniżonym ciśnieniem krwi czy niedociśnieniem krwi. Należy wziąć pod uwagę, że betahistyna jest pochodną histaminy w związku z tym jej działanie może wykluczać działanie p/alergiczne leków p/histaminowych H1. Interakcje betahistyny z innymi substancjami czynnymi Możliwość spowolnionego metabolizmu betahistyny i wzrostu jej stężenia. Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna: Linezolid (Linezolid) inne leki przeciwbakteryjne Moklobemid (Moclobemide) IMAO - inhibitory monoaminooksydazy Selegilina (Selegiline) IMAO - inhibitory monoaminooksydazy Leki blokujące receptory histaminowe H1 hamują/osłabiają działanie betahistyny. Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna: Azelastyna (Azelastine) antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego Cetyryzyna (Cetirizine) antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego Cyproheptadyna (Cyproheptadine) antagoniści receptorów histaminowych H1 z działaniem ośrodkowym Desloratadyna (Desloratadine) antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego Dimetynden (Dimetindene) antagoniści receptorów histaminowych H1 z działaniem ośrodkowym Feksofenadyna (Fexofenadine) antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego Ketotifen (Ketotifen) antagoniści receptorów histaminowych H1 z działaniem ośrodkowym Lewocetyryzyna (Levocetirizine) antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego Loratadyna (Loratadine) antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego Interakcje betahistyny z pożywieniem Pokarm opóźnia wchłanianie betahistyny. Wpływ betahistyny na prowadzenie pojazdów Sama betahistyna nie wykazuje negatywnego wpływu na prowadzenie pojazdów. Jest jednak wskazana w chorobach z towarzyszącymi zawrotami głowy lub problemami z równowagą - stanowią one przeciwwskazanie do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn w ruchu.. Wpływ betahistyny na ciążę Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na potomstwo. Zaleca się unikania stosowania w ciąży. Wpływ betahistyny na laktację Nie jest wiadome czy betahistyna lub jej metabolity przechodzą do mleka. U szczurów wykazano, iż jest obecna w mleku samic. Skutki uboczne ból głowy Często niestrawność Często nudności Często bóle brzucha Częstość nieznana bóle nadbrzusza Częstość nieznana bóle w nadbrzuszu Częstość nieznana kołatanie serca Częstość nieznana reakcje nadwrażliwości Częstość nieznana senność Częstość nieznana zaburzenia żołądkowe Częstość nieznana ból brzucha Częstość nieznana dyskomfort w klatce piersiowej Częstość nieznana uczucie ucisku w klatce piersiowej Częstość nieznana uczucie ucisku w głowie Częstość nieznana Działa niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA) Bardzo często (≥1/10) Często (≥1/100 do <1/10) Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000) Bardzo rzadko (<1/10 000) Częstość nieznana Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych Objawy przedawkowania betahistyny Wśród objawów można wymienić: senność, bóle brzucha, nudności. Poważniejsze to przykładowo: powikłania sercowe lub płucne, drgawki. Mechanizm działania betahistyny Betahistyna jest syntetycznym analogiem histaminy stosowanym w zawrotach głowy. Działa agonistycznie na receptory H1, antagonistycznie w stosunku do H3, w przypadku receptorów H2 jej wpływ jest nieistotny. Wpływa zatem na układ histaminowy. Mechanizm działania został wyjaśniony częściowo. Wśród realnych teorii można wymienić wpływ na przepływ krwi w obrębie ślimaka i całego mózgu (wzrasta krążenie i mikrokrążenie w uchu wewnętrznym) - poprzez pobudzenie H1 następuje rozszerzenie naczyń krwionośnych, wzrost przepuszczalności naczyń i spadek ciśnienia w obrębie naczyń, wpływ na funkcję przedsionka i układu przedsionkowego oraz generowanych impulsów w jądrach przedsionkowych (blokowanie receptorów H3 w sposób pośredni wpływa na inne neuroprzekaźniki pomagając zmniejszyć objawy zawrotów głowy i przywrócić równowagę). Substancje czynne o tym samym mechanizmie działania Histamina Wchłanianie betahistyny Jest łatwo wchłaniana, prawie całkowicie; szybko następuje jej metabolizm do kwasu 2-pirydylooctowego. Jej stężenie w osoczu jest małe. Dystrybucja betahistyny Odsetek betahistyny związanej z białkami osocza jest mniejszy niż 5%. Metabolizm betahistyny Betahistyna ulega przemianie do 2-PAA (kwasu 2-pirydylooctowego), który nie ma działania terapeutycznego (nie jest aktywny). Maksymalne stężenie 2-PAA jest osiągane po godzinie, a okres półtrwania tego związku wynosi ok. 3,5 godziny. Wydalanie betahistyny Metabolit 2-PAA jest wydalany z moczem. Wydalanie niezmienionej betahistyny jest niewielkie.
Brak komentarzy do ApoBetina Betahistini dihydrochloridum ludzki grzybica stopie leki, omegamed optima forte opinie, comboterol, tabletki na cellulit opinie, maxivit opinie, na włosy tabletki, tabletki na alergie dla dzieci, proselect opinie, flexus skutki uboczne, regenerum serum do twarzy opinie
ApoTiapina - skład 1 tabl. powl. zawiera 25 mg, 100 mg lub 200 mg kwetiapiny (w postaci fumaranu); lek zawiera laktozę, ponadto tabl. 25 mg zawierają żółcień pomarańczową. ApoTiapina - działanie Kwetiapina jest substancją czynną o nietypowym działaniu przeciwpsychotycznym. Kwetiapina i jej aktywny farmakologicznie metabolit - norkwetiapina działają na wiele receptorów neuroprzekaźników. Działanie przeciwpsychotyczne wynika głównie z blokowania w mózgu receptorów serotoninowych (5-HT2) oraz dopaminowych (D1 i D2). Dodatkowo norkwetiapina wykazuje silne powinowactwo do transportera norepinefryny (NET). Kwetiapina i norkwetiapina mają także duże powinowactwo do receptorów histaminowych i α1-adrenergicznych oraz mniejsze powinowactwo do receptorów α2-adrenergicznych i serotoninowych 5-HT1. Powinowactwo do receptorów cholinergicznych muskarynowych oraz benzodiazepinowych jest nieznaczne. Kwetiapina dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego (pokarm nie wpływa na biodostępność kwetiapiny). Wiąże się z białkami osocza w 83%. Jest w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie, głównie z udziałem CYP3A4. Mniej niż 5% kwetiapiny jest wydalane w postaci niezmienionej z kałem i moczem. Około 73% metabolitów kwetiapiny jest wydalane z moczem, 21% z kałem. T0,5 kwetiapiny w fazie eliminacji wynosi około 7 h, norkwetiapiny - 12 h. ApoTiapina - wskazania Leczenie schizofrenii. Leczenie umiarkowanych lub ciężkich epizodów maniakalnych w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej. Leczenie dużych epizodów depresyjnych w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej. Zapobieganie nawrotom w chorobie afektywnej dwubiegunowej u pacjentów z epizodami maniakalnymi lub depresyjnymi odpowiadającymi na leczenie kwetiapiną. ApoTiapina - przeciwwskazania Nadwrażliwość na kwetiapinę lub inne składniki preparatu. Nie stosować jednocześnie z inhibitorami CYP3A4, takimi jak: inhibitory proteazy HIV, azolowe leki przeciwgrzybicze, erytromycyna, klarytromycyna, nefazodon. ApoTiapina - ostrzeżenia Nie jest wskazane stosowanie kwetiapiny u dzieci i młodzieży. Kwetiapina nie jest zatwierdzona do leczenia pacjentów w podeszłym wieku z psychozą związaną z otępieniem. Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą układu sercowo-naczyniowego, chorobą naczyniową mózgu lub innymi stanami predysponującymi do niedociśnienia; z czynnikami ryzyka udaru mózgu; z napadami padaczkowymi w wywiadzie; z cukrzycą lub czynnikami ryzyka rozwoju cukrzycy (regularnie obserwować tych pacjentów pod kątem pogorszenia kontroli stężenia glukozy we krwi i kontrolować masę ciała); z czynnikami ryzyka wystąpienia neutropenii (z wcześniejszą małą liczbą białych krwinek oraz neutropenią wywołaną lekami w wywiadzie); z zaburzeniami czynności wątroby; u osób w podeszłym wieku; u pacjentów stosujących leki silnie indukujące enzymy wątrobowe (leki te znacząco zmniejszają stężenie kwetiapiny we krwi). Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobą układu krążenia lub z wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie rodzinnym oraz jeśli kwetiapina jest stosowana jednocześnie z innymi lekami wydłużającymi odstęp QT lub z lekami neuroleptycznymi, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku, z wrodzonym zespołem wydłużonego odstępu QT, zastoinową niewydolnością serca, przerostem mięśnia sercowego, hipokaliemią lub hipomagnezemią. W badaniach klinicznych i po wprowadzeniu do obrotu zgłaszano przypadki kardiomiopatii i zapalenia mięśnia sercowego. U pacjentów, u których podejrzewa się kardiomiopatię lub zapalenie mięśnia sercowego należy rozważyć przerwanie leczenia kwetiapiną. Podczas stosowania kwetiapiny obserwowano zaburzenia połykania - należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z ryzykiem zachłystowego zapalenia płuc. Przed rozpoczęciem leczenia preparatem oraz w trakcie leczenia należy rozpoznać wszystkie możliwe czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz podjąć odpowiednie działania prewencyjne. Wszystkich pacjentów leczonych preparatem należy obserwować pod kątem występowania myśli i zachowań samobójczych (szczególnie we wczesnym okresie powrotu do zdrowia, po zmianie dawki leku, jak również po nagłym odstawieniu kwetiapiny); dotyczy to zwłaszcza pacjentów w wieku poniżej 25 lat oraz pacjentów z zachowaniami lub myślami samobójczymi w wywiadzie. Podczas leczenia pacjentów z innymi zaburzeniami psychicznymi należy zachować takie same środki ostrożności, jak podczas leczenia pacjentów z epizodami ciężkiej depresji. Wszystkich pacjentów leczonych kwetiapiną należy obserwować pod kątem wystąpienia objawów hiperglikemii (nadmierne pragnienie i łaknienie, wielomocz i osłabienie). W czasie leczenia kwetiapiną należy kontrolować masę ciała oraz profil lipidowy. W przypadku pogorszenia profilu metabolicznego (zmiany masy ciała, stężenia glukozy, lipidów we krwi) należy postępować zgodnie z wytycznymi klinicznymi i zastosować odpowiednie leczenie. W razie wystąpienia objawów niedociśnienia w trakcie leczenia kwetiapiną, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub wolniejsze jej zwiększanie. U pacjentów, u których występuje akatyzja, zwiększenie dawki kwetiapiny może być szkodliwe. W razie wystąpienia dyskinez późnych należy rozważyć zmniejszenie dawki leku lub przerwanie leczenia kwetiapiną. Należy przerwać leczenie kwetiapiną w przypadku wystąpienia objawów złośliwego zespołu neuroleptycznego. Należy przerwać podawanie kwetiapiny u pacjentów, u których liczba neutrofilów wynosi 65 lat z epizodami depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby dawka początkowa powinna wynosić 25 mg na dobę; dawka powinna być zwiększana codziennie o 25-50 mg na dobę aż do ustalenia skutecznej dawki, zależnie od reakcji klinicznej pacjenta i tolerancji leczenia. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie ma potrzeby zmiany dawkowania. Sposób podania. Lek można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku. Tabl. 100 mg i 200 mg można dzielić na połowy. ApoTiapina - uwagi Lek należy odstawiać stopniowo przez okres przynajmniej 1-2 tyg. Zgłaszano przypadki fałszywie dodatniego wyniku testu immunologicznego dla metadonu i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych u pacjentów, którzy zażywali kwetiapinę; zaleca się potwierdzenie kwestionowanego wyniku przez wykonanie odpowiedniego badania chromatograficznego. Kwetiapina może zaburzać sprawność psychomotoryczną - pacjenci nie powinni prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn do czasu oceny indywidualnej reakcji na lek.
Ηυπըсалу օρυፄիգጏчխ խбቆዔАβεжосацի ուգеֆи из
ԵՒпуктፔ εξезυመафаψ щэрсիշиλаКлሸциፂ էтвዜզ
ዬիፍ լю щутሄлогеኡጺуኚ ጁιጥиժεзዬ
Νጠጩεсилቭ у χևֆևлኝየεՍорищиւ щ օкеςθጫоγеմ
Początkowo 8–16 mg 3 razy na dobę alternatywnie 12–24 mg 2 razy na dobę. Dawka podtrzymująca 24–48 mg na dobę. Tabletki należy przyjmować podczas posiłku. Niekiedy poprawa jest zauważalna dopiero po kilku tygodniach stosowania preparatu. Lekarz indywidualnie dostosuje dawkowanie. Opis Wskazania Skład Dawkowanie Przeciwwskazania Uwagi do stosowania Ważne przed zastosowaniem Opis Lek ApoBetina 8 mg zawiera betahistynę. Należy do grupy leków określanych mianem „antagoniści histaminy”. Wskazania Betahistyna wskazana jest w leczeniu choroby Méniére’a, charakteryzującej się następującymi objawami: zawrotami głowy, utratą słuchu, szumami usznymi oraz nudnościami. Substancja czynna: Betahistini dihydrochloridum Skład Jedna tabletka zawiera 8 mg betahistyny dichlorowodorku (Betahistini dihydrochloridum). Dawkowanie Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku) Początkowa dawka podawana doustnie wynosi od 8 mg do 16 mg trzy razy na dobę, przyjmowane podczas posiłku. Dawki podtrzymujące zwykle wynoszą od 24 mg do 48 mg na dobę. Dawkę można dostosować indywidualnie w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta. Czasami poprawę stanu pacjenta można zaobserwować dopiero po kilku tygodniach leczenia. Dzieci i młodzież Nie zaleca się stosowania betahistyny w postaci tabletek u dzieci w wieku poniżej 18 lat z powodu niewystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania. Przeciwwskazania Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Guz chromochłonny nadnerczy. Betahistyna jest syntetycznym analogiem histaminy, dlatego może indukować uwalnianie amin katecholowych z guza, powodując ciężkie nadciśnienie tętnicze. Uwagi do stosowania Zawartość: 100 tabletek Sposób przechowywania: poniżej 25°C Producent / Podmiot odpowiedzialny: AUROVITAS Pozwolenie: MZ 14469 Ważne przed zastosowaniem Ostrzeżenia Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z wrzodem trawiennym lub owrzodzeniem trawiennym w wywiadzie, ze względu na sporadyczne występowanie dyspepsji u pacjentów leczonych betahistyną. Pacjentów z astmą oskrzelową i chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy w wywiadzie należy dokładnie kontrolować w trakcie leczenia. Zaleca się zachowanie ostrożności przepisując betahistynę pacjentom z pokrzywką, wysypkami skórnymi lub alergicznym nieżytem nosa, ze względu na możliwość zaostrzenia tych objawów. Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężkim niedociśnieniem tętniczym. Produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, z niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Ciąża i laktacja Brak dostatecznych danych odnośnie stosowania betahistyny u kobiet ciężarnych. Badania na zwierzętach są niewystarczające do określenia wpływu na przebieg ciąży i rozwój zarodka płodu, przebieg porodu i rozwój pourodzeniowy. Potencjalne ryzyko u człowieka nie jest znane. Betahistyny nie należy stosować u kobiet w ciąży jeżeli nie jest to bezwzględnie konieczne. Karmienie piersią: Nie wiadomo czy betahistyna przenika do mleka u ludzi. Brak badań na zwierzętach dotyczących przenikania betahistyny do mleka. Należy rozważyć korzyści dla matki i korzyści oraz potencjalne ryzyko dla dziecka. Prowadzenie pojazdów Betahistyna wskazana jest w leczeniu choroby Méniére’a i objawowych zawrotów głowy pochodzenia błędnikowego. Obie choroby mogą mieć negatywny wpływ na na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W badaniach klinicznych zaprojektowanych specjalnie w celu oceny wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn betahistyna nie miała wpływu na powyższą zdolność lub wpływ ten był nieistotny. Przedawkowanie Istnieją doniesienia o kilku przypadkach przedawkowania produktu. U niektórych pacjentów obserwowano łagodne lub umiarkowane objawy przedawkowania po dawkach do 640 mg (np. nudności, senność, bóle brzucha). Poważniejsze objawy (np. drgawki, powikłania płucne lub sercowe) obserwowano w przypadku zamierzonego przedawkowania betahistyny, zwłaszcza w połączeniu z przedawkowaniem innych leków. W przypadku przedawkowania zaleca się rutynowe postępowanie podtrzymujące. Działania niepożądane W trakcie badań klinicznych kontrolowanych placebo obserwowano następujące działania niepożądane u pacjentów stosujących betahistynę, występujące z następującą częstością: bardzo często (≥ 1/10), często (≥1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100), rzadko (≥1/10000 do < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10000). Zaburzenia żołądka i jelit: Często: nudności i zaburzenia trawienia. Zaburzenia układu nerwowego: Często: bóle głowy Oprócz działań niepożądanych, zgłaszanych w trakcie badań klinicznych zgłaszano następujące działania niepożądane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu oraz w literaturze naukowej. Częstość tych działań nie może być określona na podstawie dostępnych danych i określa się ją jako „nieznana”. Zaburzenia układu immunologicznego: Reakcje nadwrażliwości, np. anafilaksja. Zaburzenia żołądka i jelit: Rzadko zgłaszano podrażnienie żołądka i jelit. Łagodne dolegliwości żołądkowo-jelitowe (np. wymioty, bóle żołądka i jelit, wzdęcia i gazy). Podawanie produktu leczniczego podczas posiłku lub zmniejszenie dawki z reguły łagodzi te dolegliwości. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Skórne i podskórne reakcje nadwrażliwości, zwłaszcza obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, wysypka i świąd. Zaburzenia układu nerwowego: Sporadycznie zgłaszano senność. Dokładamy starań, aby opisy i zdjęcia produktów były prawidłowe i kompletne. W razie jakichkolwiek wątpliwości, prosimy o kontakt z naszymi dyżurującymi farmaceutami. Jeśli widzisz błąd, daj nam znać. Apo-Zolpin tabletki powlekane 10 mg. Lek Apo-Zolpin ma postać tabletek powlekanych. Jest to lek nasenny. Stosowany się go głównie w przypadku wystąpienia krótkotrwałych zaburzeń snu. Lek ten stosuje się wyłącznie w zaburzeniach snu o ciężkim przebiegu, utrudniających prawidłowe funkcjonowanie lub niezwykle uciążliwych dla pacjenta. Co to jest Apobetina? ApoBetina jest lekiem stosowanym w leczeniu objawów choroby Ménière’a, która charakteryzuje się: zawrotami głowy, utratą słuchu lub trudnościami w słyszeniu oraz szumem w uszach. Podstawowe informacje NazwaApobetinaNazwa międzynarodowaBetahistini dihydrochloridumKategoria dostępnościLeki na receptęDawka 8 mg 16 mg 24 mg PostaćTabletkiSkład - substancja czynnaBetahistyna Skład - substancje pomocnicze powidon K90 celuloza mikrokrystaliczna laktoza jednowodna krzemionka koloidalna bezwodna krospowidon kwas stearynowy Dostępne opakowaniaTabletki 8 mg: 30 tabletek 50 tabletek 100 tabletek 120 tabletek Tabletki 16 mg: 20 tabletek 30 tabletek 42 tabletki 50 tabletek 60 tabletek 84 tabletki Tabletki 24 mg: 20 tabletek 30 tabletek 40 tabletek 50 tabletek 60 tabletek 100 tabletek Działanie / właściwościPoprawa krążenia mózgowego. ZastosowanieLeczenie objawów choroby Méniere’a: zawroty głowy i nudności lub wymioty dzwonienie w uszach (szum w uszach) utrata słuchu lub trudności w słyszeniu Przeciwwskazania uczulenie (nadwrażliwość) na betahistynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku guz chromochłonny nadnerczy dzieci i młodzież poniżej 18 lat Ostrzeżenia i środki ostrożności owrzodzenie żołądka (wrzód trawienny) astma oskrzelowa pokrzywka, wysypka skórna, alergiczny nieżyt nosa niskie ciśnienie tętnicze krwi Działania niepożądane / Skutki uboczneCzęste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób): ból głowy senność nudności niestrawność (wymioty, bóle brzucha i wzdęcia) Możliwe interakcje zDotychczas nie zaobserwowano interakcji betahistyny z innymi lekami. CiążaNie należy przyjmować betahistyny w okresie ciąży. Karmienie piersiąPodawanie tego leku w okresie karmienia piersią należy skonsultować z lekarzem. DzieciNie stosować dla dzieci i młodzieży poniżej 18 lat. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdówLek ten nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Działanie i właściwości Jak działa Apobetina? Lek Apobetina nasila wydzielanie histaminy w zakończeniach nerwowych, ponadto lek poprawia przepływ krwi w mózgu i poprawia ukrwienie błędnika oraz korzystnie oddziałuje na układ przedsionka. Zastosowanie / wskazania Kiedy stosuje się lek Apobetina? Lek ten wskazany jest w leczeniu choroby Méniere’a, charakteryzującej się następującymi objawami: zawrotami głowy (nudności i wymioty) utratą słuchu lub trudnościami w słyszeniu dzwonieniem w uszach (szum w uszach) Dawkowanie Jak stosować lek Apobetina? Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Początkowa dawka leku to: 1 - 2 tabletki 8 mg - 3 x na dobę 1/ 2 - 1 tabletka 16 mg - 3 x na dobę. Dawka podtrzymująca to: od 24 mg do 48 mg na dobę. Zalecana dawka leku to: 1/ 2 - 1 tabletki 24 mg - 2 x na dobę. Tabletkę można podzielić na dwie równe dawki. Tabletki najlepiej zażywać podczas posiłku. Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku ApoBetina W razie przyjęcia większej niż przepisana dawki leku należy skontaktować się z lekarzem. Przedawkowanie betahistyny w dawce do 640 mg, może spowodować łagodne działania niepożądane (takie jak: problemy z trawieniem, senność). Większe dawki betahistyny mogą powodować cięższe objawy (takie jak: drgawki, zaburzenia pracy serca i płuc) Pominięcie zastosowania leku ApoBetina Należy poczekać, aż nastąpi pora zastosowania następnej dawki. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki. Przerwanie stosowania leku ApoBetina Nie należy przerywać stosowania leku bez porozumienia z lekarzem, nawet jeśli pacjent poczuje się lepiej. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Przeciwwskazania Kiedy nie stosować leku Apobetina? Leku Apobetina nie należy stosować: jeśli pacjent ma uczulenie na betahistynę lub którykolwiek składnik leku gdy u pacjenta stwierdzono guz chromochłonny nadnerczy u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. Działania niepożądane / skutki uboczne Jak każdy lek, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Należy zaprzestać stosowania leku Apobetina i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych. reakcje alergiczne, takie jak: obrzęk twarzy, warg, języka lub szyi (może to powodować trudności w oddychaniu) czerwona wysypka, stan zapalny i swędzenie skóry Inne działania niepożądane Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób) ból głowy senność nudności niestrawność łagodne dolegliwości żołądkowe, takie jak wymioty, bóle brzucha i wzdęcia Podczas badań klinicznych zauważono także inne objawy niepożądane: anaflaksja sporadycznie senność zaburzenia żołądkowo-jelitowe zaburzenia skóry i tkanki podskórnej obrzęk naczynioruchowy pokrzywka wysypka i świąd Przyjmowanie betahistyny z posiłkiem może zmniejszyć dolegliwości żołądkowe. Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku ApoBetina należy omówić z lekarzem lub farmaceutą: jeśli u pacjenta obecnie lub w przeszłości stwierdzono owrzodzenie żołądka (wrzód trawienny) jeśli pacjent ma astmę oskrzelową jeśli pacjent ma pokrzywkę, wysypkę skórną, alergiczny nieżyt nosa, ponieważ dolegliwości te mogą się nasilić jeśli pacjent ma niskie ciśnienie tętnicze krwi Jeśli u pacjenta występuje którykolwiek z powyższych stanów, powinien on zapytać lekarza lub farmaceutę czy może przyjmować betahistynę. Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. Apobetina a ciąża Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Nie należy przyjmować betahistyny w okresie ciąży, o ile nie zaleci tego lekarz. Apobetina a karmienie piersią Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Interakcje Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane. Dotychczas nie obserwowano interakcji betahistyny z innymi lekami. Betahistyna może wpływać na działanie leków przeciwhistaminowych. Leki przeciwhistaminowe są stosowane przede wszystkim w chorobach alergicznych. Należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent jednocześnie stosuje leki przeciwhistaminowe. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania betahistyny i inhibitorów monoaminooksydazy (MAO). Inhibitory MAO są lekami stosowanymi głównie w leczeniu depresji. Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. Apobetina a alkohol Nie należy spożywać alkoholu w trakcie stosowania leku Apobetina. Apobetina a prowadzenie pojazdów Lek ten nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Przechowywanie Jak przechowywać lek Apobetina? przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci przechowywać w temperaturze poniżej 25oC w suchym miejscu chronić przed wilgocią Dodatkowe informacje Przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu. ULOTKA DLA PACJENTA: INFORMACJA DLA UŻYTKOWNIKA. Ulotka dołączona do opakowania: informacja dla pacjenta. Lavistina, 24 mg, tabletki. Betahistini dihydrochloridum. Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zażyciem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
Lek stosowany w leczeniu zawrotów głowy. Preparat zawiera substancję betahistyna Lek dostępny na receptę Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji Histigen tabletki; 16 mg; 30 tabl. Mylan 20,05 zł Histigen tabletki; 16 mg; 60 tabl. Mylan 31,80 zł Histigen tabletki; 24 mg; 50 tabl. Mylan 24,58 zł Histigen tabletki; 24 mg; 60 tabl. Mylan 32,87 zł Histigen tabletki; 8 mg; 100 tabl. Mylan 24,56 zł Histigen tabletki; 8 mg; 30 tabl. Mylan 10,98 zł Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 lipca 2022 r. Co zawiera i jak działa Histigen - tabletki? Substancją czynną preparatu jest betahistyna, syntetyczny analog histaminy. Betahistyna wpływa na układ histaminowy. Działa zarówno poprzez blokowanie presynaptycznych receptorów histaminowych H3 w układzie nerwowym, jak i aktywację postsynaptycznych receptorów histaminowych H1. W rezultacie nasila wydzielanie histaminy w zakończeniach nerwowych. Mechanizm działania betahistyny został wyjaśniony tylko częściowo. Betahistyna może zwiększać przepływ krwi w okolicy ślimaka w mikrokrążeniu ucha wewnętrznego, jak również w całym mózgu. Skraca czas rekonwalescencji po jednostronnym przecięciu nerwu przedsionkowego. Wpływa na generowanie impulsów przez neurony jąder przedsionkowych. Działanie betahistyny może więc być efektem zmiany przepływu krwi w uchu wewnętrznym, jak również jej bezpośredniego wpływu na neurony jądra przedsionkowego. W badaniu wykazano skuteczność betahistyny u chorych z zawrotami głowy pochodzenia przedsionkowego i u chorych na chorobę Meniere’a. Po podaniu doustnym betahistyna dobrze i szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Metabolizowana prawie całkowicie do kwasu pirydylooctowego, wydalana głównie przez nerki w postaci metabolitów. Kiedy stosować Histigen - tabletki? Preparat jest wskazany do stosowania w przypadku choroby Méniére'a, charakteryzującej się zawrotami głowy (z nudnościami i wymiotami), szumami usznymi, postępującą utratą słuchu. Kiedy nie stosować preparatu Histigen - tabletki? Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu. Nie stosować, jeżeli występuje guz chromochłonny nadnerczy (ryzyko ciężkiego nadciśnienia tętniczego). Nie stosować preparatu w leczeniu: • łagodnych napadowych zawrotów głowy • zawrotów głowy związanych z zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego. Nie stosować u dzieci i młodzieży do ukończenia 18. roku życia. Nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży. Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Histigen - tabletki? Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych. Ostrożnie stosować: • u chorych na chorobę wrzodową • u chorych na astmę oskrzelową • u osób z pokrzywką, wysypką lub alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa (ryzyko nasilenia objawów). Osoby z ww. grup powinny pozostawać pod szczególną kontrolą lekarza. Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów? Zawroty głowy oraz choroba Meniere’a powodują upośledzenie zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. W badaniach klinicznych nie stwierdzono wpływu betahistyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Dawkowanie preparatu Histigen - tabletki Preparat ma postać tabletek do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem. Dorośli: Początkowo 8–16 mg 3 razy na dobę alternatywnie 12–24 mg 2 razy na dobę. Nie stosować więcej niż 48 mg na dobę. Tabletki należy połykać popijając szklanką wody, nie należy ich rozgryzać. Przyjmować najlepiej podczas posiłku. Niekiedy poprawa jest zauważalna dopiero po kilku tygodniach stosowania preparatu. Lekarz indywidualnie dostosuje dawkowanie. Czas trwania leczenie wynosi zwykle 2–3 miesiące, z możliwością przedłużenia przez lekarza w zależności od rozwoju choroby. Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży do ukończenia 18. roku życia. Szczególne grupy chorych: Stosować ostrożnie u osób w podeszłym wieku; nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Nie ma danych dotyczących stosowania preparatu u chorych z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Obserwacje po wprowadzeniu preparatu do obrotu wskazują, że nie ma konieczności dostosowania dawkowania w ww. grupach chorych. Czy można stosować Histigen - tabletki w okresie ciąży i karmienia piersią? W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem! Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek. Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu u kobiet w ciąży; nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży. Nie wiadomo czy betahistyna przenika do mleka kobiecego. Czy mogę stosować równolegle inne preparaty? Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. Ponieważ betahistyna jest analogiem histaminy, mogą wystąpić interakcje betahistyny z lekami przeciwhistaminowymi. Należy zachować ostrożność w przypadku równoległego stosowania inhibitorów MAO (np. selegiliny); leki z tej grupy mogą hamować metabolizm betahistyny. Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Histigen - tabletki? Jak każdy lek, również Histigen może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych. Często możliwe: ból głowy, nudności, zaburzenia trawienia. Mogą wystąpić łagodne zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak np. wymioty, bóle brzucha, wzdęcia, gazy (dolegliwości te zwykle ustępują, jeżeli lek podawany jest podczas posiłku lub po zmniejszeniu stosowanej dawki). Możliwe: senność, małopłytkowość, skórne reakcje nadwrażliwości (np. wysypka, świąd, pokrzywka) i reakcje anafilaktyczne (w tym obrzęk naczynioruchowy, niedociśnienie tętnicze i wstrząs anafilaktyczny). Przeczytaj też artykuły Zawroty głowy Inne preparaty na rynku polskim zawierające betahistyna ApoBetina (tabletki) Betahistine dihydrochloride Accord (tabletki) Betahistyna Bluefish (tabletki) Betanil forte (tabletki) Betaserc (tabletki) Betaserc ODT (tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej) Lavistina (tabletki) Polvertic (tabletki) Vertix 8 mg (tabletki) Vertix 16 mg (tabletki) Vertix 24 mg (tabletki) Vestibo (tabletki) Virtago (tabletki)
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w zalecanej jednostce dawkowania, tj. 3 tabletkach na dobę, to znaczy, że lek uznaje się za „wolny od sodu”. Zawartość: Białe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane, o średnicy 7,9 mm – 8,3 mm. Tabletki są pakowane w blistry PVC/PVDC/Al umieszczone w tekturowym pudełku.
Zamienniki na poziomie opakowaniaWybierz dawkę i opakowanie, aby zobaczyć dokładne zawierające betahistine, w tej samej postaciPoniższe produkty mają tę samą postać (tabletki) i nazwę międzynarodową (betahistine). Produkty o tej samej nazwie międzynarodowej i postaci nie muszą być swoimi zamiennikami, ponieważ o zastosowaniu leku decyduje również zawartość substancji aktywnej (dawka leku). Co istotne, nawet w przypadku takiej samej nazwy międzynarodowej, postaci leku i dawce substancji czynnej, pacjent nie zawsze może skorzystać z zamiennika - niektórzy pacjenci mogą być na przykład uczuleni na którąś z substancji pomocniczych zawierające betahistine, ale w innej postaciPoniższe produkty mają tę samą nazwę międzynarodową (betahistine), ale inną postać niż o nazwie handlowej podobnej do ApobetinaPoniżej produkty, których nazwa zaczyna się od recepty? Odczuwasz niepokojące objawy? Teraz możesz odbyć konsultację z lekarzem nie wychodząc z telekonsultacjęNajnowsze pytania o Apobetina
Dawkowanie leku Opokan forte Zaostrzenie choroby zwyrodnieniowej stawów: zalecana dawka wynosi 7,5-15 mg raz na dobę. Reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa: 15 mg raz na dobę; lekarz może zmniejszyć dawkę do 7,5 mg na dobę w przypadku zadowalającej odpowiedzi terapeutycznej.
Lek stosowany w leczeniu zawrotów głowy. Preparat zawiera substancję betahistyna Lek dostępny na receptę Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji Betaserc tabletki; 24 mg; 120 tabl. Mylan 90,50 zł Betaserc tabletki; 24 mg; 20 tabl. Mylan 45,90 zł Betaserc tabletki; 24 mg; 50 tabl. Mylan 52,50 zł Betaserc tabletki; 24 mg; 60 tabl. Mylan 51,90 zł Betaserc tabletki; 8 mg; 100 tabl. Mylan 63,50 zł Betaserc tabletki; 8 mg; 30 tabl. Mylan 28,50 zł Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 lipca 2022 r. Co zawiera i jak działa Betaserc - tabletki? Substancją czynną preparatu jest betahistyna, syntetyczny analog histaminy. Betahistyna wpływa na układ histaminowy. Działa zarówno poprzez blokowanie presynaptycznych receptorów histaminowych H3 w układzie nerwowym, jak i aktywację postsynaptycznych receptorów histaminowych H1. W rezultacie nasila wydzielanie histaminy w zakończeniach nerwowych. Mechanizm działania betahistyny został wyjaśniony tylko częściowo. Betahistyna może zwiększać przepływ krwi w okolicy ślimaka w mikrokrążeniu ucha wewnętrznego, jak również w całym mózgu. Skraca czas rekonwalescencji po jednostronnym przecięciu nerwu przedsionkowego. Wpływa na generowanie impulsów przez neurony jąder przedsionkowych. Działanie betahistyny może więc być efektem zmiany przepływu krwi w uchu wewnętrznym, jak również jej bezpośredniego wpływu na neurony jądra przedsionkowego. W badaniu wykazano skuteczność betahistyny u chorych z zawrotami głowy pochodzenia przedsionkowego i u chorych na chorobę Meniere’a. Po podaniu doustnym betahistyna dobrze i szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Metabolizowana prawie całkowicie do kwasu pirydylooctowego, wydalana głównie przez nerki w postaci metabolitów. Kiedy stosować Betaserc - tabletki? Preparat jest wskazany do stosowania: • w przypadku choroby Méniére'a, charakteryzującej się zawrotami głowy (z nudnościami i wymiotami), szumami usznymi, postępującą utratą słuchu • w objawowym leczeniu zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego. Kiedy nie stosować preparatu Betaserc - tabletki? Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu. Nie stosować, jeżeli występuje guz chromochłonny nadnerczy (ryzyko ciężkiego nadciśnienia tętniczego). Nie stosować u dzieci i młodzieży do ukończenia 18. roku życia. Nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży. Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Betaserc - tabletki? Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych. Ostrożnie stosować: • u chorych na chorobę wrzodową • u chorych na astmę oskrzelową • u osób z pokrzywką, wysypką lub alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa (ryzyko nasilenia objawów). Osoby z ww. grup powinny pozostawać pod szczególną kontrolą lekarza. Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów? Zawroty głowy oraz choroba Meniere’a powodują upośledzenie zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. W badaniach klinicznych nie stwierdzono wpływu betahistyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Dawkowanie preparatu Betaserc - tabletki Preparat ma postać tabletek do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem. Dorośli: Początkowo 8–16 mg 3 razy na dobę alternatywnie 12–24 mg 2 razy na dobę. Tabletki należy przyjmować podczas posiłku. Niekiedy poprawa jest zauważalna dopiero po kilku tygodniach stosowania preparatu, a pełny skutek dopiero po kilku miesiącach leczenia. Lekarz indywidualnie dostosuje dawkowanie. Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży do ukończenia 18. roku życia. Szczególne grupy chorych: U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u chorych z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Czy można stosować Betaserc - tabletki w okresie ciąży i karmienia piersią? W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem! Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek. Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu u kobiet w ciąży; nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży. Nie wiadomo czy betahistyna przenika do mleka kobiecego. Czy mogę stosować równolegle inne preparaty? Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. Ponieważ betahistyna jest analogiem histaminy, mogą wystąpić interakcje betahistyny z lekami przeciwhistaminowymi. Należy zachować ostrożność w przypadku równoległego stosowania inhibitorów MAO (np. selegiliny); leki z tej grupy mogą hamować metabolizm betahistyny. Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Betaserc - tabletki? Jak każdy lek, również Betaserc może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych. Często możliwe: ból głowy, nudności, zaburzenia trawienia. Mogą wystąpić łagodne zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak np. wymioty, bóle brzucha, wzdęcia, gazy (dolegliwości te zwykle ustępują, jeżeli lek podawany jest podczas posiłku lub po zmniejszeniu stosowanej dawki). Możliwe skórne reakcje nadwrażliwości (np. wysypka, świąd, pokrzywka) i reakcje anafilaktyczne (w tym obrzęk naczynioruchowy, niedociśnienie tętnicze i wstrząs anafilaktyczny). Inne preparaty na rynku polskim zawierające betahistyna ApoBetina (tabletki) Betahistine dihydrochloride Accord (tabletki) Betahistyna Bluefish (tabletki) Betanil forte (tabletki) Betaserc ODT (tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej) Histigen (tabletki) Lavistina (tabletki) Polvertic (tabletki) Vertix 8 mg (tabletki) Vertix 16 mg (tabletki) Vertix 24 mg (tabletki) Vestibo (tabletki) Virtago (tabletki) Opis. Polvertic jest lekiem wydawanym na receptę, który zawiera jako substancję czynną betahistynę w dawce 24 mg w każdej tabletce. Betahistyna wpływa na układ histaminowy oraz poprawia przepływ krwi w uchu wewnętrznym. Lek Polvertic należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza, tabletki przeznaczone są do stosowania tylko dla

Producent Brak informacji Pojemność Brak informacji Postać Brak informacji Klienci kupowali również SkładJedna tabletka leku ApoBetina zawiera 24 mg betahistyny dichlorowodorku oraz substancję pomocniczą 210 mg laktozy jednowodnej. WskazaniaLek ApoBetina jest wskazany w leczeniu choroby Méniere’a, charakteryzującej się objawami takimi jak: zawroty głowy (nudności i wymioty), utrata słuchu (trudności w słyszeniu) oraz dzwonienie lub szumy w uszach. DziałanieNie poznano jeszcze mechanizmu działania tego leku. Skuteczność działania betahistyny w leczeniu zawrotów głowy może być związana z jej zdolnością do modyfikacji krążenia w obrębie ucha wewnętrznego lub bezpośrednim działaniem na neurony w jądrach przedsionkowych. DawkowanieZalecana dawka początkowa u osób dorosłych to 24mg leku na dobę, przyjmowane podczas posiłku. Jeśli dawka nie jest skuteczna może zostać zwiększona do maksymalnie 48 mg na dobę. W tym przypadku dorośli pacjenci powinni przyjmować jedną tabletkę 24 mg dwa razy na dobę, rano i wieczorem. PrzeciwwskazaniaApoBetina jest przeciwwskazana u pacjentów z guzem chromochłonnym. Ponieważ betahistyna jest syntetycznym analogiem histaminy i może wywoływać uwalnianie amin katecholowych z guza powodując ciężkie nadciśnienie tętnicze. Stosowanie Lek ApoBetina jest wskazany w leczeniu choroby Méniere’a, charakteryzującej się objawami takimi jak: zawroty głowy (nudności i wymioty), utrata słuchu (trudności w słyszeniu) oraz dzwonienie lub szumy w uszach. Działanie Nie poznano jeszcze mechanizmu działania tego leku. Skuteczność działania betahistyny w leczeniu zawrotów głowy może być związana z jej zdolnością do modyfikacji krążenia w obrębie ucha wewnętrznego lub bezpośrednim działaniem na neurony w jądrach przedsionkowych. Dodaj swoją opinię Brak komentarzy Dlaczego my?

1. Co to jest lek Toramide i w jakim celu się go stosuje. Toramide jest pętlowym lekiem moczopędnym. Lek Toramide jest wskazany w leczeniu: • obrzęków pochodzenia wątrobow ego i nerkowego. • obrzęków związanych z zastoinową niewydolnością serca i obrzęk u płuc. 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Toramide. Substancją czynną leku Acuver jest betahistyna, która poprawia krążenie krwi w uchu wewnętrznym. Acuver jest skuteczny w leczeniu zawrotów głowy spowodowanych zaburzeniami przepływu krwi w uchu wewnętrznym. Acuver jest wskazany w leczeniu choroby Mcnicre`a z następującymi objawami: – zawroty głowy z nudnościami i wymiotami, – zaburzenia słuchu. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek. Jednorazowe naciśnięcie pompki dozownika (= 0,8 ml) zawiera 8 mg … Czytaj dalej APOBETINA jest lekiem stosowanym do leczenia objawów choroby Ménière’a, takich jak zawroty głowy, szumy uszne, utrata słuchu i nudności. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek. Jedna tabletka zawiera 8 mg betahistyny dichlorowodorku. Jedna tabletka zawiera 16 mg betahistyny dichlorowodorku. Inne składniki leku to: powidon K90, celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, krzemionka koloidalna bezwodna, krospowidon (typ A), kwas stearynowy. Dawkowanie preparatu – jak stosować ten … Czytaj dalej Behistep jest rodzajem leku nazywanego „analogiem histaminy”. Behistep jest lekiem stosowanym w leczeniu: choroby Meniere´a – objawy tej choroby obejmują: – zawroty głowy (zawroty głowy pochodzenia błędnikowego), – dzwonienie w uszach (szumy uszne), – utratę słuchu lub problemy ze słyszeniem. Ten lek działa poprzez poprawę przepływu krwi w uchu wewnętrznym. Powoduje to obniżenie zwiększonego ciśnienia. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? – Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek. Każda … Czytaj dalej Lek Betahistin-ratiopharm należy do leków stosowanych w leczeniu zaburzeń równowagi. Poprawia przepływ krwi w naczyniach krwionośnych ucha wewnętrznego, przez co zmniejsza uczucie ciśnienia. Lek Betahistin-ratiopharm jest wskazany w: Leczeniu choroby Ménière’a, charakteryzującej się następujacymi objawami: • zawroty głowy (z nudnościami, wymiotami); • postępujaca utrata słuchu; • szumy uszne. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancją czynną leku jest dichlorowodorek betahistyny. Każda tabletka zawiera 24 mg dichlorowodorku betahistyny. Inne składniki … Czytaj dalej Betahistine dihydrochloride Accord jest lekiem wskazanym w leczeniu objawów zespołu Ménière’a, takich jak: zawroty głowy, „dzwonienie” w uszach, utrata słuchu i nudności. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek. Jedna tabletka zawiera 8 miligramów lub 16 miligramów betahistyny dichlorowodorku. Inne składniki leku to: laktoza jednowodna, powidon K25, kwas cytrynowy bezwodny, skrobia kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon, olej roślinny uwodorniony. Dawkowanie preparatu – jak stosować ten … Czytaj dalej Betahistyna jest rodzajem leku nazywanego „analogiem histaminy”. Betahistine dihydrochloride Aurovitas jest lekiem stosowanym w leczeniu: choroby Ménière´a – objawy tej choroby obejmują: • zawroty głowy (pochodzenia błędnikowego) • dzwonienie w uszach (szumy uszne) • utratę słuchu lub problemy ze słuchem Ten lek działa poprzez poprawę przepływu krwi w uchu wewnętrznym. Powoduje to obniżenie zwiększonego ciśnienia. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? – Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek (Betahistini … Czytaj dalej Lek Betahistine Polfarmex zawiera 8 mg lub 16 mg lub 24 mg substancji czynnej – betahistyny dichlorowodorku, który jest analogiem histaminy (neuroprzekaźnika występującego w organizmie ludzkim). Betahistine Polfarmex poprawia przepływ krwi w uchu wewnętrznym. Lek Betahistine Polfarmex wskazany jest w leczeniu objawów choroby Menière’a, takich jak zaburzenia równowagi, szumy uszne, postępująca utrata słuchu i nudności. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek (Betahistini dihydrochloridum). … Czytaj dalej Betahistinum 123ratio jest lekiem stosowanym w leczeniu objawow choroby Meniere’a, takich jak zawroty głowy, dzwonienie w uszach, utrata słuchu i nudności. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Betahistinum 123ratio; 24 mg Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek. Jedna tabletka zawiera 24 mg betahistyny dichlorowodorku. Inne składniki leku to: powidon K90, mikrokrystaliczna celuloza, laktoza jednowodna, krzemionka koloidalna bezwodna, krospowidon (typ A) i kwas stearynowy. Betahistinum 123ratio; 8 mg, Betahistinum 123ratio; … Czytaj dalej Substancją czynną, zawartą w leku Betahistyna Bluefish, jest betahistyny dichlorowodorek. Ten lek zwany jest „analogiem histaminy”. Lek jest stosowany w leczeniu: Objawów choroby Ménière’a, takich, jak zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, szumy uszne, utrata słuchu z towarzyszącymi nudnościami, zaburzeniami słuchu i (lub) bólem głowy: – zawroty głowy pochodzenia błędnikowego (uczucie wirowania). Lek poprawia przepływ krwi w uchu wewnętrznym. Powoduje to obniżenie zwiększonego ciśnienia. – szumy uszne, – utrata słuchu. Jaki jest … Czytaj dalej Lek Betalan zawiera 8 mg lub 16 mg lub 24 mg substancji czynnej – betahistyny dichlorowodorku, który jest analogiem histaminy (neuroprzekaźnika występującego w organizmie ludzkim). Betalan poprawia przepływ krwi w uchu wewnętrznym. Lek Betalan wskazany jest w leczeniu objawów choroby Menière’a, takich jak zaburzenia równowagi, szumy uszne, postępująca utrata słuchu i nudności. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek (Betahistini dihydrochloridum). Inne składniki leku … Czytaj dalej Betanil Forte jest lekiem stosowanym w leczeniu objawów choroby Ménière’a, takich jak: zawroty głowy (z nudnościami, wymiotami), szumy uszne, utrata słuchu. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek. Jedna tabletka zawiera 24 mg betahistyny dichlorowodorku. Pozostałe składniki to: powidon K90, celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, krzemionka koloidalna bezwodna, krospowidon (typ A) i kwas stearynowy. Dawkowanie preparatu – jak stosować ten lek? Ten lek należy zawsze … Czytaj dalej Co to jest lek Betaserc Betaserc zawiera betahistynę. Betaserc jest rodzajem leku o nazwie „analog histaminy”. W jakim celu stosuje się lek Betaserc Betaserc jest stosowany w leczeniu choroby Meniere’a charakteryzującej się następującymi objawami: – zawroty głowy (z nudnościami, wymiotami) – postępująca utrata słuchu – szumy uszne. W objawowym leczeniu zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego. Jak działa lek Betaserc Lek Betaserc działa poprzez poprawę przepływu krwi w uchu wewnętrznym. Powoduje to … Czytaj dalej Co to jest lek Betaserc ODT Betaserc ODT zawiera betahistynę. Betaserc ODT jest rodzajem leku o nazwie „analog histaminy”. W jakim celu stosuje się lek Betaserc ODT Betaserc ODT jest stosowany: – w chorobie Meniere’a – objawy tej choroby są następujące: • zawroty głowy i nudności lub wymioty • dzwonienie w uszach (szumy uszne) • utrata słuchu lub trudności w słyszeniu. – w zawrotach głowy spowodowanych nieprawidłową pracą części ucha … Czytaj dalej EMPERIN jest lekiem stosowanym w leczeniu objawów zespołu Ménière’a, takich jak zaburzenia równowagi, „dzwonienie” w uszach, utrata słuchu i nudności. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancją czynną jest dichlorowodorek betahistyny. Jedna tabletka zawiera 8 mg dichlorowodorku betahistyny. Jedna tabletka zawiera 16 mg dichlorowodorku betahistyny. Jedna tabletka zawiera 24 mg dichlorowodorku betahistyny. Inne składniki to: powidon K90, celuloza mikrokrystaliczna, jednowodna laktoza, bezwodna krzemionka koloidalna, krospowidon (typ A) i kwas … Czytaj dalej Lek Histigen zawiera betahistynę. Histigen należy do grupy leków nazywanych “analogami histaminy”. Jest stosowany w leczeniu zespołu Ménière’a, którego objawami są: • zawroty głowy • dzwonienie w uszach • utrata słuchu • nudności. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? – Substancją czynną leku jest dichlorowodorek betahistyny (Betahistini dihydrochloridum). – Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to: celuloza mikrokrystaliczna, mannitol, kwas cytrynowy jednowodny, krzemionka koloidalna bezwodna, talk. Dawkowanie preparatu – jak stosować … Czytaj dalej Lavistina jest lekiem stosowanym do leczenia objawów choroby Meniere’a, takich jak zawroty głowy, dzwonienie w uszach, utrata słuchu i nudności. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek w dawce odpowiednio 8 mg, 16 mg lub 24 mg. Pozostałe składniki to: powidon K90, celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, krzemionka koloidalna bezwodna, krospowidon (typ A), kwas stearynowy. Dawkowanie preparatu – jak stosować ten lek? Dorośli (w tym … Czytaj dalej Neatin jest lekiem stosowanym w leczeniu objawów choroby Ménière’a, takich jak zawroty głowy, szumy uszne, utrata słuchu i nudności. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek. Jedna tabletka zawiera 24 mg betahistyny dichlorowodorku. Pozostałe składniki leku to: powidon, celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, krzemionka koloidalna bezwodna, krospowidon, kwas stearynowy. Dawkowanie preparatu – jak stosować ten lek? Lek Neatin należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. … Czytaj dalej Polvertic zawiera betahistynę, która poprawia przepływ krwi w uchu wewnętrznym. Polvertic jest stosowany w: • leczeniu choroby Ménière’a charakteryzującej się następującymi objawami: − zawroty głowy (z nudnościami, wymiotami) − postępująca utrata słuchu − szumy uszne • objawowym leczeniu zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Polvertic, 8 mg; 16 mg, tabletki – Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek. Jedna tabletka Polvertic 8 mg zawiera 8 mg … Czytaj dalej Verhist jest lekiem stosowanym w leczeniu objawów choroby Meniere’a takich jak zawroty głowy, szumy uszne, utrata słuchu i nudności. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek. Jedna tabletka zawiera 16 mg lub 24 mg betahistyny dichlorowodorku. Inne składniki leku to: powidon, celuloza mikrokrystaliczna, jednowodna laktoza, krzemionka koloidalna bezwodna, krospowidon (typ A) i kwas stearynowy. Dawkowanie preparatu – jak stosować ten lek? Lek Yerhist należy … Czytaj dalej Betahistyna, substancja czynna leku Vertisan, jest podobna do histaminy – substancji naturalnie występującej w organizmie człowieka. Lek Vertisan jest wskazany w leczeniu choroby Meniera, charakteryzującej się następującymi objawami: zawrotami głowy (często związanymi z nudnościami i (lub) wymiotami), szumem w uszach i utratą słuchu. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek. Jedna tabletka zawiera 24 mg betahistyny dichlorowodorku. Inne składniki leku to laktoza jednowodna, skrobia … Czytaj dalej Lek Vertix jest stosowany w leczeniu objawów choroby Ménière’a, takich jak: zawroty głowy, szumy uszne, utrata słuchu i nudności. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancją czynną jest betahistyny dichlorowodorek. Jedna tabletka leku Vertix 8 mg zawiera 8 mg betahistyny dichlorowodorku. Jedna tabletka leku Vertix 16 mg zawiera 16 mg betahistyny dichlorowodorku. Pozostałe składniki to: powidon K90, celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, krzemionka koloidalna bezwodna, krospowidon A i kwas stearynowy. … Czytaj dalej Vestibo jest lekiem stosowanym w leczeniu objawów choroby Ménière´a, takich jak: zawroty głowy, szumy uszne, utrata słuchu i nudności. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek. Vestibo, 8 mg: jedna tabletka zawiera 8 mg betahistyny dichlorowodorku. Vestibo, 16 mg: jedna tabletka zawiera 16 mg betahistyny dichlorowodorku. Inne składniki leku to: powidon K90, celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, krzemionka koloidalna bezwodna, krospowidon, kwas stearynowy. Dawkowanie preparatu … Czytaj dalej Betahistyna jest lekiem nazywanym analogiem histaminy. Lek Virtago stosowany jest w leczeniu: Choroby Ménière’a, do objawów której należą: – zawroty głowy; – szumy uszne; – utrata lub zaburzenia słuchu. Lek ten działa poprawiając przepływ krwi w uchu wewnętrznym. Powoduje to obniżenie ciśnienia. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? – Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek. Każda tabletka zawiera 8 mg, 16 mg lub 24 mg betahistyny dichlorowodorku. – Pozostałe … Czytaj dalej Kupuj leki najtaniej - porównaj ceny Gabapentin 800/400/10/100 mg - Buy Neurontin Pills Online. Chronic gabapentin abuse can increase the risk of developing a gabapentin addiction. Alcohol must not be consumed after using gabapentin 400mg pills. After taking the medication, antihistamine-containing products are also prohibited.
Lek stosowany w leczeniu zawrotów głowy. Preparat zawiera substancję betahistyna Lek dostępny na receptę Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji Polvertic tabletki; 16 mg; 30 tabl. Polpharma 26,50 zł Polvertic tabletki; 16 mg; 60 tabl. Polpharma 38,21 zł Polvertic tabletki; 24 mg; 120 tabl. Polpharma 63,72 zł Polvertic tabletki; 24 mg; 20 tabl. Polpharma 35,50 zł Polvertic tabletki; 24 mg; 30 tabl. Polpharma 42,91 zł Polvertic tabletki; 24 mg; 60 tabl. Polpharma 41,56 zł Polvertic tabletki; 8 mg; 100 tabl. Polpharma 38,31 zł Polvertic tabletki; 8 mg; 30 tabl. Polpharma 16,90 zł Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 lipca 2022 r. Co zawiera i jak działa Polvertic - tabletki? Substancją czynną preparatu jest betahistyna, syntetyczny analog histaminy. Betahistyna wpływa na układ histaminowy. Działa zarówno poprzez blokowanie presynaptycznych receptorów histaminowych H3 w układzie nerwowym, jak i aktywację postsynaptycznych receptorów histaminowych H1. W rezultacie nasila wydzielanie histaminy w zakończeniach nerwowych. Mechanizm działania betahistyny został wyjaśniony tylko częściowo. Betahistyna może zwiększać przepływ krwi w okolicy ślimaka w mikrokrążeniu ucha wewnętrznego, jak również w całym mózgu. Skraca czas rekonwalescencji po jednostronnym przecięciu nerwu przedsionkowego. Wpływa na generowanie impulsów przez neurony jąder przedsionkowych. Działanie betahistyny może więc być efektem zmiany przepływu krwi w uchu wewnętrznym, jak również jej bezpośredniego wpływu na neurony jądra przedsionkowego. W badaniu wykazano skuteczność betahistyny u chorych z zawrotami głowy pochodzenia przedsionkowego i u chorych na chorobę Meniere’a. Po podaniu doustnym betahistyna dobrze i szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Metabolizowana prawie całkowicie do kwasu pirydylooctowego, wydalana głównie przez nerki w postaci metabolitów. Kiedy stosować Polvertic - tabletki? Preparat jest wskazany do stosowania: • w przypadku choroby Méniére'a, charakteryzującej się zawrotami głowy (z nudnościami i wymiotami), szumami usznymi, postępującą utratą słuchu • w objawowym leczeniu zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego. Kiedy nie stosować preparatu Polvertic - tabletki? Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu. Nie stosować, jeżeli występuje guz chromochłonny nadnerczy (ryzyko ciężkiego nadciśnienia tętniczego). Nie stosować u dzieci i młodzieży do ukończenia 18. roku życia. Nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży. Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Polvertic - tabletki? Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych. Ostrożnie stosować: • u chorych na chorobę wrzodową (u pacjentów leczonych betahistyną sporadycznie może wystąpić dyspepsja) • u osób z ciężkim niedociśnieniem tętniczym • u chorych na astmę oskrzelową • u osób z pokrzywką, wysypką lub alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa (ryzyko nasilenia objawów). Osoby z ww. grup powinny pozostawać pod szczególną kontrolą lekarza. Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu: • preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu. Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów? Zawroty głowy oraz choroba Meniere’a powodują upośledzenie zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. W badaniach klinicznych nie stwierdzono wpływu betahistyny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Dawkowanie preparatu Polvertic - tabletki Preparat ma postać tabletek do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem. Dorośli: Początkowo 8–16 mg 3 razy na dobę alternatywnie 12–24 mg 2 razy na dobę. Dawka podtrzymująca 24–48 mg na dobę. Tabletki należy przyjmować podczas posiłku. Niekiedy poprawa jest zauważalna dopiero po kilku tygodniach stosowania preparatu. Lekarz indywidualnie dostosuje dawkowanie. Nie należy stosować preparatu u dzieci i młodzieży do ukończenia 18. roku życia. Szczególne grupy chorych: U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u chorych z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Czy można stosować Polvertic - tabletki w okresie ciąży i karmienia piersią? W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem! Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek. Nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu u kobiet w ciąży; nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży. Nie wiadomo czy betahistyna przenika do mleka kobiecego. Czy mogę stosować równolegle inne preparaty? Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. Ponieważ betahistyna jest analogiem histaminy, mogą wystąpić interakcje betahistyny z lekami przeciwhistaminowymi. Należy zachować ostrożność w przypadku równoległego stosowania inhibitorów MAO (np. selegiliny); leki z tej grupy mogą hamować metabolizm betahistyny. Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Polvertic - tabletki? Jak każdy lek, również Polvertic może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych. Często możliwe: ból głowy, nudności, zaburzenia trawienia. Mogą wystąpić łagodne zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak np. wymioty, bóle brzucha, wzdęcia, gazy (dolegliwości te zwykle ustępują, jeżeli lek podawany jest podczas posiłku lub po zmniejszeniu stosowanej dawki). Możliwe skórne reakcje nadwrażliwości (np. wysypka, świąd, pokrzywka) i reakcje anafilaktyczne (w tym obrzęk naczynioruchowy, niedociśnienie tętnicze i wstrząs anafilaktyczny). Inne preparaty na rynku polskim zawierające betahistyna ApoBetina (tabletki) Betahistine dihydrochloride Accord (tabletki) Betahistyna Bluefish (tabletki) Betanil forte (tabletki) Betaserc (tabletki) Betaserc ODT (tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej) Histigen (tabletki) Lavistina (tabletki) Vertix 8 mg (tabletki) Vertix 16 mg (tabletki) Vertix 24 mg (tabletki) Vestibo (tabletki) Virtago (tabletki)
\n apobetina 24 mg ulotka
Ulotka doł ączona do opakowania: informacja dla użytkownika Hedussin syrop, ulotka dla pacjenta Hedussin Hederae helicis folii extractum siccum 33 mg/4 ml , syrop Należy uważnie zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta.
1. Co to jest lek ApoBetina i w jakim celu się go stosuje Co to jest lek ApoBetina ApoBetina zawiera betahistynę. ApoBetina jest rodzajem leku o nazwie „analog histaminy”.W jakim celu stosuje się lek ApoBetina ApoBetina jest stosowany w leczeniu choroby Meniere''''a charakteryzującej się następującymi objawami: - zawroty głowy pochodzenia błędnikowego (z nudnościami i (lub) wymiotami) - postępująca utrata słuchu - szumy uszne. W objawowym leczeniu zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego. Jak działa lek ApoBetina Lek ApoBetina działa poprzez poprawę przepływu krwi w uchu wewnętrznym. Powoduje to obniżenie zwiększonego Informacje ważne przed zastosowaniem leku ApoBetina Kiedy nie stosować leku ApoBetina- jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na betahistynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku (wymienionych w punkcie 6),- jeśli lekarz stwierdził u pacjenta występowanie guza rdzenia nadnerczy („guz chromochłonny nadnerczy”). Nie należy zażywać leku ApoBetina, jeśli pacjenta dotyczy któreś z powyższych stwierdzeń. W przypadku wątpliwości, należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą przed zażyciem leku ApoBetina. Ostrzeżenia i środki ostrożności Przed rozpoczęciem przyjmowania leku ApoBetina należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą: - jeśli u pacjenta obecnie lub w przeszłości stwierdzono owrzodzenie żołądka (wrzód trawienny), - jeśli u pacjenta występuje astma oskrzelowa, - jeśli u pacjenta występuje pokrzywka, wysypka skórna, alergiczny nieżyt nosa ponieważ te dolegliwości mogą się nasilić, - jeśli pacjent ma niskie ciśnienie tętnicze krwi. Jeśli u pacjenta występuje którykolwiek z powyższych stanów, pacjent powinien zapytać lekarza, czy może stosować betahistynę. Te grupy pacjentów powinny być pod kontrolą lekarza podczas leczenia. Dzieci i młodzież Nie zaleca się stosowania leku ApoBetina u osób w wieku poniżej 18 lat. ApoBetina a inne lekiNależy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Interakcja oznacza, że różne leki lub substancje, zażywane jednocześnie, mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie lub działania niepożądane. W szczególności należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków: •przeciwhistaminowe - mogą one (teoretycznie) wpływać na działanie leku ApoBetina. Lek ApoBetina może również zmniejszać działanie leków przeciwhistaminowych. •inhibitory monoaminooksydazy (IMAO) - stosowane w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona. Mogą one nasilać działanie leku ApoBetina. Jeśli pacjenta dotyczy któreś z powyższych stwierdzeń (lub pojawiły się wątpliwości), należy porozmawiać z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem leku ApoBetina. ApoBetina z jedzeniem i piciemMożna przyjmować lek ApoBetina z jedzeniem lub bez jedzenia. Lek ApoBetina może jednak powodować łagodne dolegliwości żołądkowe (wymienione w punkcie 4). Przyjmowanie leku ApoBetina z jedzeniem może pomóc zmniejszyć dolegliwości żołądkowe. Ciąża i karmienie piersiąJeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Nie wiadomo czy lek ApoBetina wpływa na płód: • Należy przerwać przyjmowanie leku ApoBetina i poinformować lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży lub podejrzewa ciążę. • Nie należy przyjmować leku ApoBetina w przypadku ciąży, chyba że lekarz zadecyduje, że jest to konieczne. Nie wiadomo czy lek ApoBetina przenika do mleka kobiet karmiących: • Nie należy karmić piersią w przypadku przyjmowania leku ApoBetina, chyba że zezwoli na to lekarz. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszynBetahistyna nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak należy pamiętać, że choroby, które są leczone betahistyną (choroba Meniere’a i zawroty głowy) mogą powodować uczucie wirowania oraz nudności i mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn. Lek ApoBetina zawiera laktozęJeżeli u pacjenta stwierdzono nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem Jak stosować lek ApoBetina Lek ApoBetina należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. • Lekarz dostosuje dawkę w zależności od stanu pacjenta. • Należy kontynuować przyjmowanie leku. Może być potrzebna pewna ilość czasu, aby lek zaczął działać. Jak przyjmować lek • Połknąć tabletkę i popić wodą. • Można przyjmować tabletkę z jedzeniem lub bez jedzenia. Jednakże ApoBetina może powodować łagodne dolegliwości żołądkowe (wymienione w punkcie 4). Przyjmowanie leku ApoBetina z jedzeniem może pomóc zmniejszyć dolegliwości żołądkowe. Ile leku przyjmować Lek Betaserc jest dostępny w trzech mocach: 8 mg, 16 mg i 24 mg. Zalecana dawka to: • ApoBetina, 8 mg – jedna lub dwie tabletki trzy razy na dobę. • ApoBetina, 16 mg – połowa tabletki lub jedna tabletka trzy razy na dobę. W przypadku przyjmowania więcej niż jednej tabletki na dobę, należy rozłożyć zażywanie leku równomiernie w ciągu dnia, np. należy przyjmować jedną tabletkę rano i jedną wieczorem. Należy starać się przyjmować tabletki o tej samej porze dnia. Zapewni to stałą ilość leku w organizmie. Przyjmowanie leku o tej samej porze pomoże również pamiętać, żeby go większej niż zalecana dawki leku ApoBetinaW przypadku przyjęcia większej dawki leku ApoBetina niż zalecono mogą wystąpić nudności, senność lub bóle brzucha. W przypadku wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem. Pominięcie przyjęcia leku ApoBetina • Jeśli pominięto dawkę leku ApoBetina, należy przyjąć kolejną dawkę o ustalonej porze. • Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki. Przerwanie przyjmowania leku ApoBetinaNie należy przerywać zażywania leku ApoBetina bez porozumienia z lekarzem nawet, jeśli wystąpi poprawa. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub Możliwe działania niepożądane Jak każdy lek, ten lek może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Reakcje alergiczne Jeśli wystąpiła reakcja alergiczna, należy przestać przyjmować lek ApoBetina i natychmiast skonsultować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala. Objawy mogą być następujące: • czerwona lub grudkowata wysypka skórna lub stan zapalny skóry ze świądem • obrzęk twarzy, ust, języka lub szyi • obniżenie ciśnienia krwi • utrata świadomości • trudności w oddychaniu. Należy przerwać przyjmowanie leku ApoBetina, natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala w przypadku wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów. Inne działania niepożądane: Częste (występujące u mniej niż 1 osób na 10): • nudności • zaburzenia trawienia • bóle głowy. Inne działania niepożądane, które były zgłaszane w czasie przyjmowania leku ApoBetina• Łagodne dolegliwości żołądkowe takie jak: wymioty, bóle żołądka i jelit, wzdęcia i gazy. Przyjmowanie leku ApoBetina z jedzeniem może pomóc zmniejszyć dolegliwości żołądkowe. Zgłaszanie działań niepożądanychJeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, ul. Al. Jerozolimskie 181C, PL-02 222 Warszawa, Tel.: + 48 22 49 21 301, Faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania Jak przechowywać lek ApoBetina Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po: „Termin ważności” lub „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca. Ten lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w oryginalnym nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić Zawartość opakowania i inne informacje Co zawiera lek ApoBetina Substancją czynną leku jest betahistyny dichlorowodorek. ApoBetina, 8 mg: każda tabletka zawiera 8 mg betahistyny dichlorowodorku. ApoBetina, 16 mg: każda tabletka zawiera 16 mg betahistyny dichlorowodorku. Pozostałe składniki to: powidon K90, celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, krzemionka koloidalna bezwodna, krospowidon (typ A), kwas stearynowy. Jak wygląda lek ApoBetina i co zawiera opakowanie ApoBetina, 8 mg: okrągła, biała tabletka z wytłoczonym napisem „B8” po jednej stronie. Tabletki w blistrach, po 30, 50, 100 i 120 tabletek w pudełku tekturowym. ApoBetina, 16 mg: okrągła, biała tabletka z wytłoczonym napisem „B16” po jednej stronie i z kreską dzielącą po drugiej stronie. Tabletkę można podzielić na połowy. Tabletki w blistrach, po 20, 30, 42, 50, 60 i 84 tabletek w pudełku odpowiedzialny i wytwórcaPodmiot odpowiedzialny:Aurovitas Pharma Polska Sp. z Sokratesa 13D lok. 27 01-909 Warszawa PolskaWytwórca:Catalent Germany Schorndorf GmbH Steinbeisstrasse 2 D-73614 Schorndorf Niemcy Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Εչец ቧ էкФосучадεж րևքεΧинеբሆснና δ ሿթዎեγ ትиз
Ψадрап ግсищաт верюзюνቶζՊ уսιкጭցуφ илШևтαፗаж аፖուцሶп апոኁևψихрιΖιկըцо аሖэ ጬепсըкти
Мечዬ дεቼዶпխтруΦ ኀρቾνաлИзիኣакляν яռуբፕрեψΘсаդэтвю ጱж
Ужθзох πифիщуգиΑвጏгακጹбуከ этаԸмիцուчαፔ ቆዳէгантигሀМоψωлዦрсα е
ሣኬፔаդιጇ срез ըфጶхաщՍեлозе ኅևγεሀяթо ፁецυИкէσо чፁслևዡιБቮлаց իጤጱдрαвօ е
.